Organisatie Fantastels

Barry van Dijk: de back-up organisator

Barry

 

 

 

 

Ook mij werd gevraagd een voorstelstukje te schrijven voor Fantastels, dus bij deze mijn interpretatie van zo’n stukje.

Ik ben de back-up van Fantastels. Wat wil zeggen dat ik de back-up van de organisator ben. Mocht zij, door wat voor reden dan ook, de organisatie niet meer op zich kunnen nemen, dan word ik van stal gehaald. Dan trek ik mijn Dianapak aan en moet ik ervoor zorgen dat Fantastels zijn geoliede zelf kan zijn. (en hoop ik dat Django ziet dat het een Diana pak is en niet het origineel)

Ook moet ik als back-up paraat staan als er een jurylid door omstandigheden zijn of haar jurytaken niet kan uitvoeren. Waar het dus op neerkomt is dat ik helemaal niets hoeft te doen voor Fantastels, behalve dat ik paraat moet staan en met een glimlach op de prijsuitreiking mijn gezicht moet laten zien.

Even het serieuze gedeelte. Mijn naam is Barry van Dijk. Ik loop al een aantal jaren mee achter de schermen van de schrijverswereld. Al die jaren heb ik mij voorgesteld als de man van Cocky van Dijk, schrijfster van de Drakenzielerserie.

Maar daar komt per 1 januari 2017 verandering in, dan zullen Cocky en ikzelf uitgeverij Zilverspoor en Zilverbron nieuw leven in blazen en op deze manier de droom van wijle Jos Weijmer en mijn vrouw Cocky van Dijk voort laten duren.

Verder ben ik geen schrijver, maar lees ik wel erg graag. Al ben ik een moeilijke lezer. Dat is ook gelijk mijn belangrijkste punt waar ik bij het jureren op zal gaan letten, mocht het zover komen: een verhaal moet mij gelijk pakken. Ik heb een hekel aan verhalen waarin de schrijver het nodig vindt mij aan de hand te moeten nemen en alles uit te moeten leggen. Als ik lees wil ik dat mijn fantasie getriggerd wordt en niet dat alles staat voorgekauwd. Ook moet er een diepere emotie in het verhaal zitten, ik houd ervan om echt mee te kunnen leven met de hoofdpersonen. Niet teveel gevraagd, toch?

Dus, op de prijsuitreiking van Fantastels, vergeet die jongen met die glimlach in de hoek van de zaal niet, want ook de back-up is stiekem erg trots om bij de Fantastelsclub te horen.

 

Anaïd Haen

Ik mag mijzelf de geluksvogel noemen die Fantastels organiseert. Geluksvogel, omdat de wedstrijd mij in contact brengt met heel veel mensen die net als ik een voorliefde hebben voor sciencefiction-, fantasy- en horrorverhalen.

Korte verhalen spelen vanaf het begin van mijn schrijfleven een grote rol. Ik las ze altijd al graag, maar heb het schrijven ervan in mijn hart gesloten. Het is een uitdaging steeds opnieuw een wereld te bedenken waarin personen dingen meemaken die in mijn eigen leven niet kunnen, maar in het hunne wel. Dat te kunnen opschrijven op een manier die een lezer overtuigt, is voor mij het doel.

 

Sinds 2008 doe ik mee aan schrijfwedstrijden en ik vind het een geweldige manier om mijzelf te ontwikkelen, vooral als er juryrapporten worden verstrekt zodat ik begrijp waarom mijn verhaal op een bepaalde plaats in de rangorde is geëindigd. 

In 2009 vroeg Dirk Bontes mij om alle ideeën die ik had om een geweldige schrijfwedstrijd te organiseren eens om te zetten in daden. Samen met zijn ervaring. En zo werd Fantastels geboren.

 

Met Fantastels wil ik de Verbeeldingsliteratuur onder de aandacht brengen, schrijvers stimuleren te schríjven, hen helpen zich te ontwikkelen en hen wijzen op de diverse publicatiemogelijkheden in Nederland zodat er meer verhalen in omloop komen.

Mijn video-interview is hier te zien.